2 Ocak 2011 Pazar

Yorgunluk

Yorgunum...Her şeyi bir anda ve birarada yapmaya çalışıyorum. Evde her iş bana bakıyor. Ctesi keyif yaptıysam, Pazar mutlaka evi temizlemek, çamaşırları yıkamak, ortalığı toparlamak, pazar işini halledip yemek işine soyunmam gerekiyor. Ve birini yaparken sürekli yapılacak bir diğer işi düşünüyorum. Bu da beni hem geriyor hem de çok yoruyor. Kıçına makina takılmış robot gibiyim resmen. Süpürge yaparken banyodaki paspasın silkelenmesi gerektiğini düşünüyorum, unutma sakın diyorum. Toz alırken Deniz'in öğlen ne yiyebileceğini düşünüyorum, o sırada çöp aklıma geliyor. Katı atıkları ayırmayı unutma diyorum. Bir odadan diğerine geçerken banyoya giriyorum, Deniz'in bisikleti ayağıma takılıyor, sinirleniyorum. Süpürgeye takılan minik oyuncaklarla kavga ediyorum. Vileda kovasına su doldururken portmantodaki dağınıklığı toparlamayı düşünüyorum. Mutfakta pazardan alınanları yıkayıp yerleştirirken bir kadeh şarap koyayım da şu güzel müzikle biraz gevşeyim derken, bacaklarıma sarılıp anne gel diye inleyen minik kuşla odasına biraz önce toparladığım oyuncakları dağıtmaya gidiyorum...orada kendi çapında küçük bir dağ olma yolunda ilerleyen ütüleneceklerle yüz yüze geliyorum. Hadi ütüyü takıp bir kuvvet başlayım derken, açık olan tv'de çocuğumun hangi programlarla karşılaşabileceğini düşünüyorum. Yarın pazartesi iş yerindeki işleri organize etmeye başlıyorum kafamda. Yürüyüşe çıkmak istiyorum, alev alev yanaklarımla Starbucks'a oturup, hiç kalkmadan bir 100 sayfa kitap okumayı düşlüyorum. Tolga ve Deniz seslenip hayalimin içine ediyorlar...
5 dakikalığına kıçımı kırıp ufak bir kaçış yaşadığım şu anda bile, geri planda yıkanacak çocuğumu, akşam yenecek yemeği, yarın havanın nasıl olabileceğini düşünüyorum...
Ha bir yandan da SLOW DOWN and DIVE INTO THE DEEPER WATERS demeyi ihmal etmiyorum, ama bu hızla bile 1 güne zor sığdırdığım bunca işi, bir de slown down modunda kaç günde yapabileceğimi düşünmeden edemiyorum. Neyse, denemeye değer, ne kaybedeceğim ki?
Yeni yıl için ilk hedeflerimden biri, haftada bir ev işlerini organize edecek bir yardımcı bulmak.
Yok böyle olmayacak, hem bana, hem Deniz'e, hem Tolga'ya yazık...Neticede onlarla geçirebileceğim zamandan da çalmış oluyorum bu işleri yapayım derken. Hayatta bazı şeyleri hakikaten parayı verip satın almak gerekiyor. Ben de buna alışmalıyım. Bu bir lüks değil tam aksine bir ihtiyaç...

1 yorum:

  1. Bunu hemen şimdi yap.

    "Çocuğumun en güzel zamanlarında onun yanında olamamanın sebebi ütü yapmaktı" deme bana 10 sene sonra!!!!!!!!!!!!!!!!

    YOKSA BU YILLARIN ONUN EN GÜZEL ZAMANLARI OLDUĞUNUN FARKINDA DEĞİL MİSİN????????????

    YanıtlaSil