7 yıldır şu ofis masamı ve çevresini istediğim gibi düzenleyemedim gitti!
Garfield'lar astım olmadı, şans bambusu koydum olmadı, dergiler & kitaplar getirdim olmadı, melekli takvimler koydum, neşeli rengarenk kalemler aldım, yine olmadı. İstediğim o neşeli, cıvıl cıvıl, beni yansıtan görüntüyü bir türlü yaratamadım...
Eh tabii, insanın müdürü tipik bir Alman olunca ortamda estetik falan aramayacaksın, adamın her şeyi mekanik! Dümdüz, gösterişsiz, sade ama işlevsel...Hayata bile böyle bakıyor, ya siyah ya beyaz...grilikler çok az ve belirsiz onun için...Ama ama boğuyor beni, daralıyorum, bir süre idare ediyorum sonra başlıyorum yine inceden inceden çalışmaya...
En son çalışmalarım evdeki cd'liği ofise taşıdım. Sürekli müzik yayını yapıyorum. Bazılarını çok beğeniyor. Kendi çapımda küçük bir cafe yarattım, Starbucks'dan, Ikea'dan mug'lar aldım, latte, bitter çukulata, profiterol, günün indirimli pasta servisini yapıyorum. Çok hoşuna gidiyor. Ekranımın üzerine koca bir pano astırdım, günün sözü, günün fıkrası, günün çizgi romanı...ne bulursam takıp takıp çıkarıyorum. Habire ona da okuyorum, Allah'tan muhabetti çekiliyor da neşeli kimliklerimizle günü tamamlıyoruz. Bir de çiçekli kaktüsler aldım, birini ekranımın yanına, minik kuşumun fotoğrafının altına koydum. Çok yakışmış değil mi?
Ve beni up eden en son darbem: Masamın üzerine kocaman bir cam kestirip altına da National'dan alıp senelerdir sakladığım koca dünya haritasını sermek oldu!
Oh be! Acayip rahatladım! Her gün her gün yeniden bakıp, dünyanın bilinmeyen nerelerine nasıl gidebilirim, orada hayat nasıl yaşanır, insanlar oralarda neler yapıyorlardır, onların hayalleri kuruyorum.
Seyşeller, Caroline Adaları, Mascarene Adaları... sorun bana, söyleyim hemen yerini.
Bedava seyahat diye buna denir işte!!!
